آداب فتوت و جوانمردی
  • ۱۴۰۴-۰۴-۰۴
  • بازدید 50
    پ
    پ

    آداب فتوّت و جوانمردی

     

    چکیده

    فتوّت و جوانمردی از صفات پسندیده است که بر اساس آن مردم نسبت به یکدیگر خیرخواهی می‌کنند و  با رعایت آداب فتوت و جوانمردی، شخصیت انسانی خود را بروز می دهند و سعی می‌کنند که از کارهای ناپسند عمومی خودداری کنند و این رفتار به انسان کمک می‌کند که در مسیر انجام واجبات و ترک محرّمات گام بردارد.

     

    ۱- معنی و مفهوم فتوّت و مروّت

    فتوّت: از کلمه فَتیٰ مشتق شده است به معنی ایمان، سخاوت و کرامت است. و در سوره کهف آیه ۱۰ از آن رو به اصحاب کهف، فتیٰ گفته است که دارای ایمان بودند با اینکه سن آنها پیر بود.(بنگرید: به مجمع البحرین)

    و در فارسی به معنای جوانمردی هم می گویند. (منتهی الارب)

    مروّت: یعنی انجام کارهای خیر، کمک به دیگران و دور نگهداشتن خود از کارهای پست، که آدمی را فرومایه جلوه می‌دهد، مثل غذا خوردن در کوچه، یا لباس نامناسب پوشیدن. (بنگرید: به مجمع البحرین)

    در لغتنامه دهخدا در معنی مروّت آمده است: مردی . مردانگی . جوانمردی .بزرگواری . انصاف . عیاری . رجولیت . فتوت

    مروت نپاید اگر چیز نیست
    همان جاه نزد کسش نیز نیست . (فردوسی )

     

    ۲- تفسیر مروّت

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوءَهُ بَثُّ الْمَعْرُوفِ وَ قِرَى الضُّیُوفِ. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    مروّت آدمی، پراکنده کردن احسان (کارهای خوب) است و مهمانى کردن مهمانان.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: ثَلَاثٌ هُنَّ جِمَاعُ الْمُرُوءَهِ عَطَاءٌ مِنْ غَیْرِ مَسْأَلَهٍ وَ وَفَاءٌ مِنْ غَیْرِ عَهْدٍ وَ جُودٌ مَعَ إِقْلَالٍ. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    مروّت آدمی، در سه چیز جمع است: بخشش بدون تقاضا، وفاداری بدون عهد و پیمان و بخشش و سخاوت با وجود تنگدستی.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: ثَلَاثٌ هُنَّ الْمُرُوءَهُ جُودٌ مَعَ‏ قِلَّهٍ وَ احْتِمَالٌ‏ مِنْ‏ غَیْرِ مَذَلَّهٍ وَ تَعَفُّفٌ‏ عَنِ‏ الْمَسْأَلَه. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    سه چیز است که عین مروّت است: بخشش در حال تنگدستی، تحمل و صبوری بدون آن که انسان زیر بار ذلّت برود و خودداری از خواهش و درخواست.

     

    ۳- اهمیت فتوّت و مروّت 

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوَّهُ اسْمٌ‏ جَامِعٌ‏ لِسَائِرِ الْفَضَائِلِ‏ وَ الْمَحَاسِنِ‏. (عیون الحکم  ص۶۷)

    فتوّت، نامی است جامع برای همه‌ی فضیلت‌ها و خوبی‌ها.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِنْ‏ أَفْضَلِ‏ الدِّینِ‏ الْمُرُوَّهُ وَ لَا خَیْرَ فِی دِینٍ لَا مُرُوَّهَ فِیهِ. (عیون الحکم  ص ۴۷۳)

    مروّت و جوانمردی، از فضیلت‌های برترِ هر دین و آیینی است و هر آیینی که مروّت ندارد، خیری در آن نیست. (لازمه خیر در دین را جوانمردی می‌داند.)

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مَا تَزَیَّنَ‏ الْإِنْسَانُ‏ بِزِینَهٍ أَجْمَلَ‏ مِنَ‏ الْفُتُوَّهِ. (غرر الحکم ص ۶۹۵ )

    آرایش نیافته انسان به زینتى، زیباتر از جوانمردى.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِیزَهُ الرَّجُلِ‏ عَقْلُهُ‏ وَ جَمَالُهُ‏ مُرُوَّتُهُ‏. (غرر الحکم ص۷۰۴)

    امتیاز آدمی به عقل اوست و زیبایی او به مروّتش است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مَا حَمَلَ‏ الرَّجُلُ‏ حِمْلًا أَثْقَلَ‏ مِنَ‏ الْمُرُوَّهِ. (غرر الحکم ص ۶۹۵)

    آدمی، باری به سنگینی مروّت بر دوش نکشیده است.

     

    ۴- عوامل مروّت

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مُرُوَّهُ الرَّجُلِ‏ عَلَى‏ قَدْرِ عَقْلِهِ‏. (غرر الحکم ص ۷۰۵)

    مروّت هر کس، به قدر و اندازه‌ی عقل و اندیشه اوست.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَحْسَنُ‏ الْمُرُوَّهِ حِفْظُ الْوُدِّ. (غرر الحکم ص ۱۹۲)

    بهترین جوانمردی، حفظ و تداوم دوستی است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أفْضَلُ الْأدَبِ حِفْظُ الْمُرُوَّهِ. (غرر الحکم ص ۱۹۲)

    باارزش‌ترین ادب، حفظ جوانمردی است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: لَمْ یَتَّصِفْ بِالْمُرُوَّهِ مَنْ لَمْ‏ یَرْعَ‏ ذِمَّهَ أَوْلِیَائِهِ‏ وَ یُنْصِفْ أَعْدَاءَه‏. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    از صفت مردانگی به دور است کسی که پیمان با دوستان خود را رعایت نکند و با دشمنانش انصاف نداشته باشد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: لَا أَدَبَ‏ لِمَنْ‏ لَا عَقْلَ‏ لَهُ‏ وَ لَا مُرُوَّهَ لِمَنْ‏ لَا هِمَّهَ لَه‏ … (بحار الانوار ج ۷۵ ص ۱۱۱)

    ادب نیست هر کسى را که او را عقل نیست، و مروت نیست کسى را که او را همت نیست.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: عَلَى قَدْرِ شَرَفِ النَّفْسِ تَکُونُ الْمُرُوءَه. (غرر الحکم ص ۴۵۱)

    مروّت و مردانگى، به‌اندازه‌ی شرافت نفْس (بزرگوارى) بستگى دارد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: خَصْلَتَانِ فِیهِمَا جِمَاعُ‏ الْمُرُوَّهِ: اجْتِنَابُ الرَّجُلِ مَا یَشِینُهُ، وَ اکْتِسَابُهُ مَا یَزِینُهُ. (غرر الحکم ص۳۶۴)

    دو خوى است که در خصلت مروّت و جوانمردی جمع است، دورى گزیدن مرد از آنچه او را، عیبناک گرداند و کسب کردن آنچه را که او را، زینت دهد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوءَهُ اجْتِنَابُ الدَّنِیَّهِ. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    مروّت وجوانمردی، دورى گزیدن از خصلت‌ها و کردارهاى پست است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِنْ تَمَامِ الْمُرُوَّهِ التَّنَزُّهُ عَنِ الدَّنِیَّهِ. (غرر الحکم ص ۶۷۹)

    از تمامى مروّت و جوانمردی، پاکیزگى جستن از خوی‌هاى پستِ خسیس است.

     

    ۵- آثار مروّت

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوَّهُ تَحُثُ‏ عَلَى‏ الْمَکَارِمِ‏.(غررالحکم ص ۶۹)

    مروّت، آدمی را به صفات عالی بر می‌انگیزاند.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَشْرَفُ‏ الْمُرُوءَهِ مِلْکُ‏ الْغَضَبِ‏ وَ إِمَاتَهُ الشَّهْوَه. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    برترین مروّت و مردانگی، مالک شدن خشم است و میرانیدن خواهش است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْعِفَّهُ أصْلُ الْفُتُوَّهِ. (عیون الحکم ص ۳۳)

    پاکدامنی اساس جوانمردی است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَصْلُ‏ الْمُرُوءَهِ الْحَیَاءُ وَ ثَمَرَتُهَا الْعِفَّهُ. ( تصنیف غررالحکم  ص ۲۵۸)

    اساس جوانمردی، شرم وحیا و ثمره‌ی آن پاکدامنی است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مَنْ صَبَرَ عَلَى شَهْوَتِهِ تَنَاهَى فِی الْمُرُوَّهِ. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    هر که در برابر شهوت و خواهش خویش پایدارى بورزد، مردانگى را به نهایت رساند.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مَعَ‏ الثَّرْوَهِ تَظْهَرُ الْمُرُوَّهُ. (غرر الحکم ص ۷۰۳)

    جوانمردی، هنگام دارایی آشکار می‌شود.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: عَلَى قَدْرِ الْمُرُوَّهِ تَکُونُ السَّخَاوَهُ. (غرر الحکم ص۴۵۱)

    به اندازه مروّت و جوانمردی، سخاوت می‌باشد.

     

    ۶- نشانه‌های مروّت

    ۶-۱- راستگویی

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: لَا مُرُوَّهَ لِکَذُوبٍ وَ لَا رَاحَهَ لِحَسُودٍ. (بحار الانوار ج ۷۰ ص ۲۵۶)

    دروغگو مردانگى ندارد، و حسود آسایش ندارد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِلَاکُ‏ الْمُرُوَّهِ صِدْقُ‏ اللِّسَانِ‏ وَ بَذْلُ‏ الْإِحْسَانِ‏.(غرر الحکم ص ۸۲۴)

    ملاک مروّت، راستگویی و نیکوکاری است.

     

    ۶-۲- آبروداری و پنهان داشتن فقر و بیماری

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَلْمُرُوهُ اِجتِنابُ الرَّجلِ ما یَشینُهُ وَ اکْتِسابُهُ ما یَزینُهُ. (غرر الحکم ص۳۶۴)

    مروّت عبارت است از پرهیز از آنچه که آدمی را زشت می کند و به دست آوردن آنچه که آدمی را زینت می‌دهد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: إِخْفَاءُ الْفَاقَهِ وَ الْأَمْرَاضِ مِنَ الْمُرُوءَه. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    پنهان داشتن پریشانى و امراض از مردى و مروّت است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَفْضَلُ الْمُرُوءَهِ اسْتِبْقَاءُ الرَّجُلِ مَاءَ وَجْهِه‏. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    برترین مروّت و مردانگى، آنست که مرد آبرویش را نگهدارد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: لَیْسَ لِمَلُولٍ مُرُوَّه. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    شخص اندوهگین، مروّت و جوانمردی ندارد.

     

    ۶-۳- وفای به عهد

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: بِالصِّدْقِ‏ وَ الْوَفَاءِ تَکْمُلُ‏ الْمُرُوَّهُ لِأَهْلِهَا. (غرر الحکم ص۳۰۳)

    با راستی و وفای به عهد، مروّت و جوانمردی انسان کامل می‌گردد.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِن تَمامِ الْمُرُوَّهُ إِنْجَازُ الْوَعْدِ. (غرر الحکم ص۸۲۳)

    از کامل بودن مروّت، عمل کردن به وعده است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: حَسْبُ الْمَرْءِ مِنْ کَمَالِ الْمُرُوَّهِ تَرْکُهُ مَا لَا یَجْمُلُ بِه… وَ مِنْ عَقْلِهِ إِنْصَافُهُ مِنْ نَفْسِه‏ … (بحار الانوار ج ۷۵ ص ۸۰)

    گوهر مرد از کمال جوانمردیش، آن است که آنچه وی را نیکو نمی‌گرداند، ترک کند… و از عقل و خردمندیش، آن است که از خویشتن انصاف به خرج دهد.

     

    ۶-۴- خوش‌رویی و حُسن اخلاق

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَوَّلُ‏ الْفُتُوَّهِ الْبِشْرُ وَ آخِرُهَا اسْتِدَامَهُ الْبِرِّ. (تصنیف غرر الحکم ج ۲۵۸)

    ابتدای جوانمردی خوشرویی و پایان آن ادامه داشتن نیکی است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَوَّلُ‏ الْمُرُوَّهِ طَلَاقَهُ الْوَجْهِ‏ وَ آخِرُهَا التَّوَدُّدُ إِلَى‏ النَّاسِ‏. (غرر الحکم ص ۲۱۱)

    آغاز مروّت و مردانگی، گشاده رویی و پایان آن، دوستی با مردم است.

     

    ۶-۵- فرمانبرداری خداوند و تقوا

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَوَّلُ‏ الْمُرُوَّهِ طَاعَهُ اللَّهِ‏ وَ آخِرُهَا التَّنَزُّهُ‏ عَنِ‏ الدَّنَایَا. (غرر الحکم ص ۲۰۵ )

    ابتدای مروّت طاعت خداوند و نهایت آن دوری از زشتی‌هاست.

     

    ۶-۶- صله رحم

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مِنْ‏ أَفْضَلِ‏ الْمُرُوَّهِ صِلَهُ الرَّحِمِ‏. (غرر الحکم ص ۸۲۲ )

    از برترین جوانمردی ها، صله رحم است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْوَفَاءُ حِفْظُ الذِّمَامِ وَ الْمُرُوءَهُ تَعَهُّدُ ذَوِی‏ الْأَرْحَام‏. (غرر الحکم ص ۱۲۲)

    وفاداری، نگهدارىِ حرمت مردم است و مروت و مردانگى، بعهده گرفتن تعهدات خویشاوندان است.

     

    ۶-۷- عدل و احسان در آداب فتوّت و جوانمردی

    خَرَجَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)عَلَى أَصْحَابِهِ وَ هُمْ یَتَذَاکَرُونَ‏ الْمُرُوءَهَ- فَقَالَ أَیْنَ أَنْتُمْ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ- قَالُوا یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فِی أَیِّ مَوْضِعٍ فَقَالَ فِی قَوْلِهِ‏ {إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ‏}(نحل/۹۰) فَالْعَدْلُ الْإِنْصَافُ وَ الْإِحْسَانُ التَّفَضُّلُ. (وسائل الشیعه ج ۱۱ ص ۴۳۴)

    امیرالمؤمنین علیه السلام نزد اصحاب خود رفتند و آنها مشغول به صحبت در مورد مروّت و جوانمردی بودند. حضرت پرسیدند: شما در کجا بسر می برید؟ مگر کتاب خدا را ندیده اید؟ اصحاب پرسیدند: ای امیرالمؤمنین، در کجای کتاب خدا؟  گفتند در قول خداوند: {خدا به عدل و احسان و بخشش فرمان مى‌دهد.}  همانا عدل، انصاف است و احسان، تفضل است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَشْرَفُ‏ الْمُرُوءَهِ حُسْنُ‏ الْأُخُوَّه. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۸)

    برترین مروّت و مردانگی، نیکویى کردن به برادران است.

     

    ۶-۸- رعایت شرم و حیا

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: یُسْتَدَلُ‏ عَلَى‏ الْمُرُوَّهِ بِکَثْرَهِ الْحَیَاءِ وَ بَذْلِ‏ النَّدَى‏ وَ کَفِ‏ الْأَذَى‏.(غرر الحکم ص ۸۲۴)

    از نشانه‌های مروّت و فتوّت آدمی، کثرت شرم و حیا، و بذل احسان و عطا، و بازداشتن آزار و اذیت است.

     

    امیرالمؤمنین علیه السلام: ثَلَاثٌ‏ فِیهِنَ‏ الْمُرُوءَهُ غَضُّ الطَّرْفِ وَ غَضُّ الصَّوْتِ وَ مَشْیُ الْقَصْد. (غرر الحکم ص ۳۳۰)

    مردانگی در سه چیز است: پایین انداختن نگاه، پایین آوردن صدا و راه رفتن با اعتدال.

     

    ۶-۹- زینت بخشی در آداب فتوّت و جوانمردی

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوَّهُ الْقَنَاعَهُ وَ التَّجَمُّلُ‏ [التَّحَمُّلُ‏]. (تصنیف غررالحکم  ج ۳۹۱)

    مروّت و مردى، قناعت کردن و زینت دادن خود به آن‏ است.

     

    ۶-۱۰- دوری از ریا و تزویر

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: جماعُ أَلْمرُوَّهِ، أَن لا تعْمَلَ فِی السِّرِ ما تَسْتَحیْی مِنْهُ فِی الْعَلانِیَهَ. (غرر الحکم ص ۳۴۰)

    نهایت مروّت، آن است که در پنهان، کاری نکنی که آشکارا از انجام آن پروا داری.

     

    ۶-۱۱- دادگری و عفو و بخشش

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْفُتُوَّهُ نَائِلٌ‏ مَبْذُولٌ‏ وَ أَذًى مَکْفُوف‏. (تصنیف غرر الحکم ص ۲۵۹)

    جوانمردی [به]بخشندگی و نیازُردنِ مردم است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: نِظَامُ‏ الْفُتُوَّهِ احْتِمَالُ‏ عَثَرَاتِ‏ الْإِخْوَانِ‏ وَ حُسْنُ تَعَهُّدَاتِ الْجِیرَانِ. (غرر الحکم ص ۷۲۳)

    نظام جوانمردى و مردانگی، تحمل لغزش‌های برادران و رسیدگی شایسته به همسایگان است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْمُرُوَّهُ: الْعَدْلُ‏ فِی‏ الْإِمْرَهِ وَ الْعَفْوُ فِی الْقُدْرَهِ وَ الْمُوَاسَاهُ فِی الْعِشْرَهِ.(عیون الحکم ص ۶۹)

    مردانگی: عدالت در فرمانروایی و گذشت‏ با قدرت و یاری کردن در تنگدستی است.

     

    ۶-۱۲- دینداری در آداب فتوّت و جوانمردی

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: مُرُوَّهُ الْعَاقِلِ‏ دِینُهُ‏ وَ حَسَبُهُ‏ أَدَبُه‏. (تصنیف غرر الحکم ص ۸۵  )

    مروّت عاقل، دیندارى اوست، و حسب او ادب اوست.

     

    ۶-۱۳- یاری رساندن و دوری از ستم

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: أَفْضَلُ‏ الْمُرُوَّهِ مُوَاسَاهُ الْإِخْوَانِ‏ بِالْأَمْوَالِ‏ وَ مُسَاوَاتُهُمْ فِی الْأَحْوَال‏. (غرر الحکم ص۲۱۳)

    افزون‌ترین مروّت و مردانگی، مواسات برادران است به اموال، و برابرى کردن با ایشان در احوال.

     

    ۶-۱۴- رعایت حقوق دوستان و انصاف با دشمن

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: لَمْ‏ یَتَّصِفْ‏ بِالْمُرُوَّهِ مَنْ‏ لَمْ‏ یَرْعَ‏ ذِمَّهَ أَوِدَّائِهِ وَ یُنْصِفْ أَعْدَائَهُ. (غرر الحکم ص۵۶۲)

    مروّت و مردانگی ندارد کسی که حقوق دوستان خود را مراعات نکند، و با دشمنان خود با انصاف رفتار نکند.

     

    ۷- آسیب‌های مروّت

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: بَخَسَ‏ مُرُوَّتَهُ‏ مَنْ ضَعُفَ یَقِینُه‏. (بحارالانوار ج۷۵  ص ۳۸)

    هر کس که یقینش ضعیف باشد، جوانمردى خود را ناچیز کرده است.

     

    أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ: الْحِرْصُ‏ یُزْرِی‏ بِالْمُرُوَّهِ. (غررالحکم ص۵۶۲)

    حرص، مروّت را معیوب می‌کند.

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

    برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.